کد مطلب:77938 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

حکمت 137











و قال علیه السلام: «كم من صائم لیس له من صیامه الا الظما و كم من قائم لیس له من قیامه الا العناء. حبذا نوم الاكیاس و افطارهم!» یعنی و گفت علیه السلام كه چه بسیار روزه داری است كه نیست از برای او از جهت روزه گرفتن او مگر تشنگی و چه بسیار نمازگزاری است كه نیست از برای او از جهت نمازگزاردن مگر مشقت و زحمت. خوشا خواب زیركان و افطار كردن ایشان! یعنی بدا شب زنده داری احمقان و روزه ی ایشان.